Bir Mahşer Yeri; İçim..
Evet sevgili kendim bugün hava bulutluydu, güneş de vardı denebilir. Gün hızlı geçti. Bazen bazı şeyler yapıyorum ve neden yaptığımı kendimde bilmiyorum. Yine öyle bir gün.
Ben bilmiyorken neden yaptığımı, insanlar hiç bilmeyecekler aman zatende bilmesinler. İnsanlar benim hakkımda bazı şeyleri bilsin diye yaşamıyorum. Hani bir söz vardı hatırlayacak mısınız bakalım;
Birgün herkes 15 dakikalığına meşhur olacak. Orda burda meşhur olan normal insanlarımızı görünce aklıma hep bu söz gelirdi. Hakkaten meşhur olunuyo sanırım derdim. Ama bu sözü kendim için kullanmam. Kardeşim, ben bu dünyada meşhur falan olmak istemem, varsın beni kimse bilmesin umrumda olmaz. Ben meleklerin katında meşhur olayım mesela, kendi aralarında bak şöyle bir kul var desinler mesela,onlar katında konuşulayım asıl beni mutlu eden bu olur. Bu bir hayal ürünüdür. Neyse bu konuyu kapatabilirim.
Ben küçükken yazları köye gittiğimde çok mutlu olurdum. Köy gerçekten köydü o zamanlar. Anneannem vardı, kuzenlerim vardı sokaktan eve bizi kimseler alamazlardı.. sürekli bir yerlerim kanardı, annemden paralar istenirdi (paralar dediğim bu zamanın bir lirası, kafanızda büyümesin) o paraya bir sürü abur cubur alınırdı, hep birlikte yenirdi.
Anneannemin evinin hemen bitişiğinde bir cami vardı ama ne güzel camiydi öyle, o cami avlusunda çok çocuk büyüttü. Bende o büyüyen kısımdanım.
Köy, köy kokardı o zaman, oranın her insanı samimiyet kokardı, o küçük halimle hatırlarım. Mütevazı insanlardı her biri. Çıkar amacı gütmeyen grup, onlar için kullanılan bir tabirdi diyebilirim. Güneş doğarken orda daha güzel doğardı mesela. Geceler daha bir güzeldi. O günleri özledim. O temiz havayı, o insanları, o çocukluğumu, o camiyi, o apartmanı.. özledim ve özlediklerim ulaşılması imkansız yerde.
Benim anneannem yok artık çook uzun zaman önce bu dünyayı terk etti. Kime sorsanız emeği bende çok der, gözleri dolar. Onu çok severdik der. Bende severdim hemde çok.. Mekanı cennet mi bilemem ama insanların gönlünde o hep en güzel yerde..
Eskiler neden hep özlenir? Eski yaşanmışlıklar eskinin insanı, eski mekanlar hatta eski kendim evet eski ben -simdi çok yeniyim- bunlar özleniyor çünkü, aslında her özlenmislik kalpte kalan bir iz, bir iz bırakmışlar sende, bu bir eşyada olabilir. Sende bir şey bırakmış adını pek koyamadığın bir şey. Elinden gelen ise sadece özlemek. Özlemek bir çaresizlik midir acep? Ben özlemek deyince sadece muhteşem anıları değil, o zamanın çaresizliğinden de dem vuruyorum efendim, çünkü o da özlenir oldu. Şimdiki zamana bakıyorum her şey bambaşka. Hız çağı,haz çağı, nefis çağı, teknoloji çağı, makam çağı, ve kısaca insanların birbirini yediği çağ. Evet bu çağda maneviyatınız berbat olabilir hiç sorun değil. Duygularınız bu çağda geçersizdir mesela, samimiyet denen şey bir müzede sergileniyor -Müzenin yeri gizli tutuluyor-
Önceden nerde o eski bayramlar denirdi, bu sözüde geride bıraktık artık. Nerde o eski günler, o eski günleri bulsak bayramı da bulucaz belki, o eski insanları, o eski samimiyeti güveni bulsan, bayram bayram olucak ama işler kesat.
Evet bizler ne yapabiliriz böyle samimiyetsiz bir çağa denk geldiysek?
Bir adaya kaçıp orda yaşıyacak halimiz yok ya, bir dağda inzivaya çekilecek halimiz yok ya.. yoksa var mı, neyse.
Her fert kendine bir baksın ben bakıyorum mesela, şu insanın, bu insanın yerine en çok kendime bakıyorum, tavsiye edilir.. Kendine bak dediğimde ayna karşında saç baş yap demiyorum ya. Kalbine bir dön, o içine bir bak hatalarını gör. Değişmeye çalış, sen değişirsen dünya değişir çünkü. Her insana çok mühim kimseymiş gözüyle bak. Her insan bir dünya olsun gözünde. Sevdiklerine hep yardımcı ol. Seni kıran olursa ilk sığınacagın Allah olsun. Her işte böyle yap derdini ilk Allah'a anlat. Varsın seni kırsınlar ama asla sen kıran kimse olma. Yaptığın her işte önce Allah'tan kork, ona göre hareket et. İnsanları dinle, sözlerine önem ver. Birbirini dikkatle dinleyen kalmadı bu çağda, o yüzden saçma gelmesin bu dediğim. Ailen sığınağın olsun. Merhamet yoldaşın olsun.
Ve en mühimi sen, o Mükerrem kişi her şeyden önce iyi bir kul ol. Hayatının bir amacı olsun; İyi bir kul olmak, iyi bir insan olmak. Zaten Allah'a iyi bir kul olan, iyi bir insanda olmuştur.
Bu yolda sabır en güzel azıktır. Yanından ayırmayasın.. Selametle..
Ben bilmiyorken neden yaptığımı, insanlar hiç bilmeyecekler aman zatende bilmesinler. İnsanlar benim hakkımda bazı şeyleri bilsin diye yaşamıyorum. Hani bir söz vardı hatırlayacak mısınız bakalım;
Birgün herkes 15 dakikalığına meşhur olacak. Orda burda meşhur olan normal insanlarımızı görünce aklıma hep bu söz gelirdi. Hakkaten meşhur olunuyo sanırım derdim. Ama bu sözü kendim için kullanmam. Kardeşim, ben bu dünyada meşhur falan olmak istemem, varsın beni kimse bilmesin umrumda olmaz. Ben meleklerin katında meşhur olayım mesela, kendi aralarında bak şöyle bir kul var desinler mesela,onlar katında konuşulayım asıl beni mutlu eden bu olur. Bu bir hayal ürünüdür. Neyse bu konuyu kapatabilirim.
Ben küçükken yazları köye gittiğimde çok mutlu olurdum. Köy gerçekten köydü o zamanlar. Anneannem vardı, kuzenlerim vardı sokaktan eve bizi kimseler alamazlardı.. sürekli bir yerlerim kanardı, annemden paralar istenirdi (paralar dediğim bu zamanın bir lirası, kafanızda büyümesin) o paraya bir sürü abur cubur alınırdı, hep birlikte yenirdi.
Anneannemin evinin hemen bitişiğinde bir cami vardı ama ne güzel camiydi öyle, o cami avlusunda çok çocuk büyüttü. Bende o büyüyen kısımdanım.
Köy, köy kokardı o zaman, oranın her insanı samimiyet kokardı, o küçük halimle hatırlarım. Mütevazı insanlardı her biri. Çıkar amacı gütmeyen grup, onlar için kullanılan bir tabirdi diyebilirim. Güneş doğarken orda daha güzel doğardı mesela. Geceler daha bir güzeldi. O günleri özledim. O temiz havayı, o insanları, o çocukluğumu, o camiyi, o apartmanı.. özledim ve özlediklerim ulaşılması imkansız yerde.
Benim anneannem yok artık çook uzun zaman önce bu dünyayı terk etti. Kime sorsanız emeği bende çok der, gözleri dolar. Onu çok severdik der. Bende severdim hemde çok.. Mekanı cennet mi bilemem ama insanların gönlünde o hep en güzel yerde..
Eskiler neden hep özlenir? Eski yaşanmışlıklar eskinin insanı, eski mekanlar hatta eski kendim evet eski ben -simdi çok yeniyim- bunlar özleniyor çünkü, aslında her özlenmislik kalpte kalan bir iz, bir iz bırakmışlar sende, bu bir eşyada olabilir. Sende bir şey bırakmış adını pek koyamadığın bir şey. Elinden gelen ise sadece özlemek. Özlemek bir çaresizlik midir acep? Ben özlemek deyince sadece muhteşem anıları değil, o zamanın çaresizliğinden de dem vuruyorum efendim, çünkü o da özlenir oldu. Şimdiki zamana bakıyorum her şey bambaşka. Hız çağı,haz çağı, nefis çağı, teknoloji çağı, makam çağı, ve kısaca insanların birbirini yediği çağ. Evet bu çağda maneviyatınız berbat olabilir hiç sorun değil. Duygularınız bu çağda geçersizdir mesela, samimiyet denen şey bir müzede sergileniyor -Müzenin yeri gizli tutuluyor-
Önceden nerde o eski bayramlar denirdi, bu sözüde geride bıraktık artık. Nerde o eski günler, o eski günleri bulsak bayramı da bulucaz belki, o eski insanları, o eski samimiyeti güveni bulsan, bayram bayram olucak ama işler kesat.
Evet bizler ne yapabiliriz böyle samimiyetsiz bir çağa denk geldiysek?
Bir adaya kaçıp orda yaşıyacak halimiz yok ya, bir dağda inzivaya çekilecek halimiz yok ya.. yoksa var mı, neyse.
Her fert kendine bir baksın ben bakıyorum mesela, şu insanın, bu insanın yerine en çok kendime bakıyorum, tavsiye edilir.. Kendine bak dediğimde ayna karşında saç baş yap demiyorum ya. Kalbine bir dön, o içine bir bak hatalarını gör. Değişmeye çalış, sen değişirsen dünya değişir çünkü. Her insana çok mühim kimseymiş gözüyle bak. Her insan bir dünya olsun gözünde. Sevdiklerine hep yardımcı ol. Seni kıran olursa ilk sığınacagın Allah olsun. Her işte böyle yap derdini ilk Allah'a anlat. Varsın seni kırsınlar ama asla sen kıran kimse olma. Yaptığın her işte önce Allah'tan kork, ona göre hareket et. İnsanları dinle, sözlerine önem ver. Birbirini dikkatle dinleyen kalmadı bu çağda, o yüzden saçma gelmesin bu dediğim. Ailen sığınağın olsun. Merhamet yoldaşın olsun.
Ve en mühimi sen, o Mükerrem kişi her şeyden önce iyi bir kul ol. Hayatının bir amacı olsun; İyi bir kul olmak, iyi bir insan olmak. Zaten Allah'a iyi bir kul olan, iyi bir insanda olmuştur.
Bu yolda sabır en güzel azıktır. Yanından ayırmayasın.. Selametle..
Yorumlar
Yorum Gönder